Katholiek.

 

Meestal op onze pagina's plaatsen we de nieuwe foto's boven.
Bij deze pagina plaatsen we de nieuwe foto's onder op de pagina.
Dus voor nieuwe foto's naar beneden scrollen.

 

Op deze pagina laten we wat zien over de kerk en zijn Priesters,
te beginnen met de kerk zelf.

 

H. Corneliuskerk (historie)

 

 

1. De plek waarop onze parochiekerk staat, heeft een lange geschiedenis. 
Vermoedelijk stond er reeds in de twaalfde eeuw een kerk. 
Vermoedelijk, omdat dit slechts uit getuigenissen van een zekere Sigistappus, 
die omschreven werd als 'sacerdos de Bonigge' (priester van Beuningen) kan worden afgeleid. 
Als kerkelijke gemeente komt Beuningen pas in de tweede helft van de 13de eeuw in de stukken voor.

De Reformatie

Tussen 1637, toen de eerste predikant bezit nam van de kerk, 
en 1799 werden de katholieke bewoners van Beuningen gedwongen 'ondergronds te gaan'. 
Dat gebeurde vanaf 1652 letterlijk: vanaf dat jaar tot 1745,
hielden zij, samen met de katholieken van Ewijk en Winssen, 
hun diensten in een schuilkerk die was ingericht in de kelders van kasteel Doddendaal te Ewijk. 
Een geschilderde sterrenhemel, waarvan de resten in de oostelijke vensternis nog vaag zichtbaar zijn, 
herinnert aan die jaren. Later hielden de katholieken hun erediensten in het huis De Roskam, 
waar in 1795 ook P. van Maasacker, de eerste r. k. pastoor domicilie vond.

Het is overigens onjuist te veronderstellen dat deze schuilkerk een vorm van illegaliteit vertegenwoordigde: 
iedereen in het dorp, de dominee en burgemeester incluis, 
was waarschijnlijk op de hoogte van het bestaan van deze kerk.
Zolang het gebouw waarin de erediensten werden gehouden van buitenaf maar niet als kerk
herkenbaar was - onder andere torens en gebrandschilderde ramen waren taboe - kregen deze 'kerken', 
naarmate de 17de eeuw vorderde, steeds meer speelruimte.

 

De Heilige Cornelius en een nieuw schip.

 

In 1799 kregen de katholieke dorpelingen hun kerk, toen nog bestaande uit de toren en het koor, 
samen met de pastorie en het kerkhof opnieuw in bezit. 
Op last van de Bataafse Republiek werden deze restanten van de hervormden overgenomen. 
Tegen 'een pondsgewijze uitkering' wel te verstaan.

In de periode 1801 - 1803 bouwde de parochie op eigen kosten een schip tussen toren en koor.

Zij kozen ook een nieuwe patroonheilige voor hun kerk: 
de H. Cornelius, die in de plaats kwam van de H.H. Cosmas en Damianus, 
die tot dan als kerkpatroons voor de parochiekerk van Beuningen fungeerden. 
Over de reden van deze wijziging is niets opgetekend.

Toren en kerk.

In 1845 dreigde de kerk in te storten, 
zodat men in 1846 tot de bouw van een nieuwe 'Waterstaatskerk' overging.
De uit de 14de eeuw daterende toren werd om financiële redenen gespaard.

Volgens een uittreksel van de gemeenteraad van 5 februari 1851 werd aan het kerkbestuur 
toegestaan een ingang tot hun nieuwe kerk te maken 'door den daaraanstaanden toren'. 
Hiertoe werd een toegangspartij in de westzijde van de torenromp ingebracht. 
Het duurde tot 1949 voordat ook de toren tot de bezittingen van de kerkelijke autoriteiten behoorde, 
tot dat jaar was dit opmerkelijke gebouw eigendom van de gemeente. 
Zo'n (gemeente)toren diende dan ook veel burgerlijke doelen 
zoals (uit)zichtpunt, alarmering en tijdwijzer.

Bij de overdracht (om niet) claimde de gemeente gelijktijdig de bevoegdheid 
om bij rampen en uitzonderlijke gebeurtenissen de klok te laten luiden: 
o.a. wordt hier ook gedacht aan overlijden van een lid van het vorstenhuis'.
 

De Communiebank.

 

Bij de laatste grote verbouwing van ons kerkgebouw in de jaren zestig heeft men het priesterkoor vergroot. 
Een van de gevolgen was, dat de communiebank het veld moest ruimen. 
Acceptabel, mits men niet zo onverschillig was omgegaan met dit fraaie beeldhouwwerk. 
Net als de altaren was de bank van de hand van de kunstenaar H. van der Geld. 
En het is doodzonde, dat er niets van bewaard is gebleven. Het verhaal gaat, 
dat de kandelabers in de vorm van engelen de sloop hebben overleefd.
De rest schijnt echter als puin gestort te zijn.

 

 

2. De toren is gebouwd rondom de hele oude Middeleeuwse toren van de toenmalige kerk.
Vóór deze Neogotische kerk stond er een zgn. Waterstaatskerk,
die toen gebouwd was met het geld van de Staat der Nederlanden.
Deze Waterschapskerk was in 1846 aangebouwd tegen de hele oude Middeleeuwse toren.
De Waterschapskerk is weer gesloopt in 1900 toen de huidige kerk gebouwd werd.
Vóór deze Waterschapskerk heeft er ook al een kerkgebouw gestaan.

  

 

 

3. Deze foto van de R.K. Kerk is van 1915. Zoals je kunt zien moest het patronaat
nog gebouwd worden.

 

Het is de bedoeling om regelmatig foto's van onderstaande priesters te plaatsen.
Althans waar van er foto's zijn.

 

Pastoors Beuningen.


  V.l.n.r. Jan de Waal pastor in Weurt, Lambert Arts,
Harry van Dooren,Voorganger Monseigneur Gerard de Korte, Ruud Roefs,
 Pater Jo Straver en Bertus Visserdijk Pastor van Ewijk en Winssen.


 Petrus van Maasacker          1796 – 1823

 

7-7a. Bidprentje van Pastoor Petrus van Maasacker.


    Joannes Holl                          1823 – 1836
    Joannes walter                       1836 – 1840
Gerardus van der Wielen     1840 – 1864
  Henricus van Elk                   1864 – 1867
 Joannes van Roermund        1867 – 1885
    Jacobus van Steen                  1885 – 1891
  Henricus van der Loo            1891 – 1912
  Bernardus Verbakel               1912 – 1934
 Hubertus Schoenmakers       1934 – 1967
Wilhelmus Coerwinkel          1967 – 1987
     Joseph Planken                        1987 – 1993


   Hendrikus van Dooren          1994 - 2016



Na bijna 23 jaren als pastor en pastoor in Beuningen,
heeft Harry van Dooren om gezondheidsredenen de bisschop
per 1 september a.s. om ontslag gevraagd en dit vervolgens gekregen.

Wij kennen Harry als een man met visie, die eerst als opvolger van pastoor Planken
de Corneliusparochie weer tot bloei bracht, en tegen het eind van zijn carrière als pastoor
 alle voorwaarden schiep voor een geslaagde fusie van de parochies Weurt, Beuningen, Ewijk en Winssen.

Harry blijft in Beuningen wonen en zal desgewenst, als zijn gezondheid dat toestaat,
nog assisteren bij vieringen in de Corneliuskerk.
We zullen hem dus niet helemaal moeten missen.

Zijn opvolger wacht de niet geringe taak Harry’s erfenis in Beuningen te behouden:
een geloofsgemeenschap met honderden vrijwilligers die onder zijn inspirerende leiding
meebouwden aan hun parochie, letterlijk en figuurlijk.
 Van koren en werkgroepen catechese, tot de bouwers met steen, hout en cement,
die zorgden voor herinrichting van de pastoriezolder, bouw van het koetshuis, het huisje op het kerkhof,
het archief en duizend-en-een andere zaken.

Harry’s kerk moest open zijn, gastvrij en menselijk. Met een tafel waaraan iedereen mocht aanschuiven.
En we vertrouwen erop, dat dit ook na zijn vertrek zo blijft.

 

Ruud Roefs            2018 - ??

 

 

 

 

  V.l.n.r. Jan de Waal pastor in Weurt, Lambert Arts,
Harry van Dooren,Voorganger Monseigneur Gerard de Korte, Ruud Roefs,
 Pater Jo Straver en Bertus Visserdijk Pastor van Ewijk en Winssen.

                      


Kapelaans en c.q.mede – pastores.

 

 T. Verploegen                                                      P. Sloots                        1912 – 1915
G. Soetekouw                                                      A. de Bont                    1915 -  1918
A. Lamers                                                            W. Damen                    1918 - 1921
p. van Gelder                                                        G. Cox                          1921 - 1925
    J.  schouten                                                           H. Maas                       1925 - 1929
J. van Berkel                                                         H. van de Boogaard    1929 - 1936
j. Sengers                                                               C. de Rooij                     1936 - 1940
A. van Trip                                                           C. van Roestel               1940 - 1943
G.van den Bosch                                                   J. Schellekens                1943 - 1948
W. de Bruin                                                           F. van Hooff                  1948 - 1950
J. Smits                                                                   K. Gevers                        1950 - 1952
J. Berben                                                                 G. van Boxel                   1952 - 1954
G. Sackers                 1842 – 1852                         H. Leemans                     1954 - 1957
L. Verstraaten          1852 – 1860                          N. van Munster              1957 - 1959
A. Spierings             1860 – 1865                          J. Rijnja                             1959 - 1963
A. Sengers                1865 – 1877                          W. van Kreij                     1963 - 1968
J. van Ulft                  1877 – 1883                         L. Janssen                         1968 - 1975
E. van der Meyde     1883 – 1886                      J. Aerts                    1975 - 1978              
 T. de Beer                   1886 – 1892                    L. Alleblas               1978 - 1980
C. Kouwenberg         1892 – 1898                     J. Tonino                    1981 - 1985
J. Duijnstee                 1899 – 1899                     H. Vermeulen           1990 - 1994
A. Vromans                1899 – 1900                              L. Donkers                  1994 – 0000 (diaken)
N. Huijbers                 1900 – 1903                                                                                       
W. Timmermans        1903 - 191

 

 

  Geplaatst op 25-01-2022.
Ingezonden door Annie Peters - Glaap.

 

De kruisweg is een traditioneel onderdeel ter voorbereiding op het christelijke Paasfeest.
Het is een nabootsing in de vorm van schilderijen of beeldhouwwerken van de lijdensweg
van Christus vanaf het gerechtsgebouw (het paleis van de Pontius Pilatus)
tot en met de begrafenis van Christus.
Een kruisweg stelt de gelovige in staat stil te staan bij de belangrijkste gebeurtenissen
van deze lijdensweg aan de hand van 14 kruiswegstaties
(van het Latijn statio, dat halteplaats betekent).
Het idee van een kruisweg is dat de gelovige zo in gebed de Via Dolorosa 
kan doorlopen zonder in Jeruzalem te zijn geweest.

 

         

 

         

 

         

 

         

 

         

 

         

 

         

 

008 - 021 Deze kruisweg had Annie in een schoolschrift geplakt, wat aangeeft dat er vroeger
op deze manier de kinderen godsdienst moesten leren.